شبهه:

آیا قضیه ی بیعت اجباری برای خلافت غیر اجماعی ابوبکر در منابع اهل سنت وجود دارد ؟

جواب:

بله ، این قضیه در منابع و مصادر مهم اهل سنت وجود دارد که به ذکر بعض آن می پر دازیم :

بلاذری در انساب الاشراف جلد ۱صفحه ۲۵۳ مینویسد :

 حدثنی بکر بن الهیثم، ثنا عبد الرزاق، عن معمر، عن الکلبی، عن أبی صالح، عن ابن عباس قال: بعث أبو بکر عمرَ بن الخطاب إلى علی رضی الله عنهم حین قعد عن بیعته وقال: ائتنی به بأعنف العنف .

ابوبکر عمر را به سوی علی علیه السلام فرستاد در حالی که علی از بیعت سرباز زده بود ، در این هنگام ابابکر به عمر گفت : او (علی) را با تندی و عتاب (سرزنش) نزد من بیاور.

(این قضیه نشان میدهد که عدم بیعت علی علیه السلام با ابابکر و عمر مقدمه ای برای هجوم به خانه ی وحی بوده است و بیعت ابابکر اجماعی نبوده است) .

سوالی پیش میاید که چرا حضرت علی علیه السلام از بیعت ابابکر سر باز زد ؟ در پاسخ این سوال همین بس که حضرت علی از جانب پیامبر مامور شده بود که تا زمانی که قرآن را جمع نکردند از خانه خارج نشوند .

فجلس امیر المومنین فی بیته و اشتغل بجمع الفرآن – کما اوصاه النبی صلی الله علیه و آله – من یومه ذلک – و هو یوم الثالث من وفاة النبی صلی الله علیه و آله ای یوم الاربعا – . بحار الانوار جلد ۲۳ صفحه ۲۹۴ و تفسیر الفرات صفحه ۲۹۸ و ۲۹۹ به نقل از الهجوم علی بیت فاطمه علیها السلام صفحه ۱۰۵٫

ابن قتیبه دینوری در الامامة و السیاسه جلد ۱ صفحه ۱۹ باب کیف کانت بیعة علی بن ابی طالب کرم الله وجهه مینویسد:

وان أبا بکر رضی الله عنه تفقد قوما تخلفوا عن بیعته عند علی کرم الله وجهه ، فبعث إلیهم عمر ، فجاء فناداهم وهم فی دار علی – … فبایعوا الا علیا … .

وابابکر غیبت گروهی را – که از بیعت با او (باحضورشان) نزد علی علیه السلام سرپیچی کرده بودند  ، احساس کرد ؛ لذا عمر را به سراغشان فرستاد . او آمد و – در حالی که آنان در خانه ی علی بودند – صدایشان زد … لذا آن گروه بیرون آمدند و همگی جز علی ، بیعت کردند … .

باز سوالی پیش میاید که چه کسانی در خانه بودند که بیعت کردند ؟ در پاسخ میگوئیم :

ما فرغ أمیر المؤمنین (علیه السلام) من دفن رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم) أقام فی منزله بما عهد إلیه رسول الله (صلى الله علیه وآله وسلم) ، واجتمع إلیه جماعة من بنی هاشم والأصحاب من المهاجرین والأنصار ـ کالعبّاس، والزبیر، والمقداد، وطلحة، وسعد بن أبی وقّاص ـ فإنّهم غضبوا من بیعة أبی بکر.الهجوم علی بیت فاطمه سلام الله علیها صفحه ۱۰۱٫

ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه جلد ۲ صفحه ۲۱ باب حدیث السقیفة می نویسد :

انه اخذ السیف من ید الزبیر فضرب به حجرا فکسره ، وساقهم کلهم بین یدیه إلى لابن أبی بکر ، فحملهم على بیعته ولم یتخلف الا علی علیه السلام وحده .

(هنگامی که زبیر برای عدم بیعت با عمر از خانه حضرت زهرا سلام الله علیها با شمشیر خارج شد ) عمر شمشیر را از زبیر گرفت و شمشیر وی را به سنگی زد و شکست و همه ی آنانی که در خانه متحصن شده بودند آن ها را به پیش ابابکر بردند و آنها را مجبور کردند که با ابابکر به زور بیعت کنند و همه ی آنها بیعت کردند جز علی علیه السلام که بیعت نکرد.

ابن عبد ربه در کتاب العقد الفرید جلد ۲ صفحه ۷۳ باب سقیفة بنی ساعدة مینویسد :

الذین تخلفوا عن بیعة أبی بکر… بَعث إلیهم أبو بکر عمرَ ابن الخطاب لیُخرِجهم من بیت فاطمة، وقال له: إِن أبوا فقاتِلْهم .

کسانی که از بیعت ابابکر سر باز زدند … ابابکر ، عمر را به سوی آنان فرستاد تا آنها از خانه فاطمه سلام الله علیها خارج شوند وابابکر به عمر گفت: اگر از بیعت کردند خودداری کردند با آنها بجنگ .

یعقوبی در تاریخ خود جلد ۱ صفحه  ۱۵۵ باب خبر سقیفه بنی ساعده مینویسد :

وبلغ أبا بکر وعمر أن جماعة من المهاجرین والأنصار قد اجتمعوا مع علی بن أبی طالب فی منزل فاطمة بنت رسول الله، فأتوا فی جماعة حتى هجموا الدار، وخرج علی ومعه السیف، فلقیه عمر، فصارعه عمر فصرعه، وکسر سیفه، ودخلوا الدار … .

به ابابکر و عمر خبر رسید که گروهی از مهاجرین و انصار همراه علی بن ابی طالب علیه السلام در خانه ی فاطمه سلام الله علیها دختر پیامبر خدا گرد هم آمدند . پس ابابکر و عمر با گروهی آمدند تا به آن خانه یورش برند . علی علیه السلام با شمشیر بیرون آمد پس عمر اورا دید و به زمین زدش و شمشیرش را شکست . و آنها داخل خانه شدند … .

ابی الفداء در المختصر فی اخبار البشر جلد ۱ صفحه ۱۰۷ مینویسد :

إن أبا بکر بعث عمر بن الخطاب إِلى علی ومن معه لیخرجهم من بیت فاطمة رضی الله عنها، وقال: إِن أبوا علیک فقاتلهم .

ابابکر به تحقیق عمر را به سوی علی علیه السلام و آنان که همراه او بودند فرستاد تا که از خانه ی فاطمه سلام الله علیها خارج شوند تا با ابابکر بیعت کنند . ابابکر به عمر گفت : اگر خارج نشدند و بیعت نکردند آنها را بُکش و با آنان جنگ کن .

جوهری در السقیفه و الفدک باب ۶ صفحه ۲ می نویسد :

ثم امسکهما خالد ، وساقهما عمر ومن معه سوقا عنیفا ، واجتمع الناس ینظرون ، وامتلأت شوارع المدینة بالرجال ، ورأت فاطمة ما صنع عمر فصرخت وولولت .

سپس عمر با یارانش علی علیه السلام و بعضی یارانش را با حالت عصبانی و خشونت می کشاندند و می بردند کوچه های مدینه پر از جمعیت بود و همه ی حاظران نگاه میکردند ، از طرفی دیگر فاطمه سلام الله علیها میدید که عمر چه میکند پس آه و ناله کرد و طلب کمک می کرد .

نکته : این قضیه به خوبی نشان میدهد که بیعت با ابابکر اجماعی نبوده در غیر این صورت چه لزومی داشت که افرادی همچون : امیر المومنین علی علیه السلام ، عباس ، طلحه ، زبیر و… از بیعت کردن با ابوبکر مخالفت کنند .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: